3e dag Kalimantan Borneo

Het is wel even wennen als je als bezienswaardigheid door het dorpje Muara Muntal loopt. Mensen komen naar buiten gerend en willen met je op de foto. Onze popsterren status achtervolgt ons de hele reis. Onze gids was hier geboren en zijn zuster woont er nog steeds. Onderweg nog even kennis gemaakt met de burgemeester en de kinderen genoten van onze lollies die we uit Nederland meegenomen hadden.

Het was voor de jonge mensen wel een teleurstelling dat we geen vier kinderen hadden maar dat het 2 stelletjes zijn. Dylan en Stefan vielen op vanwege hun lengte en blauwe ogen. Megan vanwege de mooie blanke huid en Chantal omdat ze op Rebecca leek, een bekendheid uit Bandung. De toeristen die er komen zijn normaliter pensionado's, dus jonge "belanda" zien was heel bijzonder.

Google translate regelmatig gebruikt want ze spreken geen stom woord "behasa ingriss". In elk dorp hebben ze een longhouse waar de gemeenschap bij elkaar kan komen en waar gezinnen onderdak vinden als ze geen huis hebben. Een voorbeeld van Socialhousing waar Triodos jaloers op zou zijn. We komen langs een huis die de vorige nacht volledig uitgebrand was en de bewoonster lag bij de buren op de veranda volledig in shock. Een zeer trieste situatie waar je je als rijke toerist geen raad mee weet. Aan de gids gevraagd op een donatie op zijn plaats was. Dat was geen probleem en dat hebben we met liefde gedaan.

Eindje verder in het longhouse werd een uitvaart voorbereid van een vrouw van 47. Haar broer vertelde dat ze in het ziekenhuis was overleden aan typhus. Terwijl we verder lopen zien we varkens in hokken zitten tot mijn verbazing. Dit dorp bleek voornamelijk christelijk te zijn, rooms katholiek om precies te zijn. 

Een rondje door het dorp is niet alleen voor ons een belevenis maar een welkome afleiding voor de bewoners. Aangekomen bij de houseboat blijken er 2 motorkano's klaar te staan om ons naar Ohong kreek te brengen. Vanwege de lage waterstand kan de grote boot er niet komen. De bestuurder van de boot weet de wilde dieren feilloos te vinden.

Onder weg zien we veel kleine apen, de bruine neusapen, hagedissen, slangen en de felgekleurde "kingfisher". Ook de grote adelaars zijn indrukwekkend en cirkelen ingroepen boven het water en de jungle. De blauwe zoetwater dolfijnen op de grote rivier bracht ook de bemanning in rep en roer. Heel rustig glijden deze bijzonder beesten door het water. De zoutwater versie die we in Europa kennen gedraagt zich veel actiever en sneller. In gevangenschap wordt de Marabu vogel gehouden. Deze wordt aan zijn zijn poten op de steiger vastgebonden en lijkt op een kruising tussen een reiger en een gier.